Kościół Niepokalanego Serca NMP w Czyrnej

Pierwotnie cerkiew pod wezwaniem św. Paraskiewy, dzisiaj rzymskokatolicki kościół pod wezwaniem Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny, natomiast przed wysiedleniami w ramach Akcji Wisła i II Wojną Światową nabożeństwa odprawiano tutaj w obrządku greckokatolickim. Ten zabytek architektury sakralnej pochodzi z lat 1893-94.

Obiekt znajduje się na trasie Krynickiego Szlaku Cerkwi Łemkowskich, co mówi właściwie wszystko o jego konstrukcji. Mamy do czynienia z drewnianą świątynią, zrębowymi ścianami, słupkową wieżą, podzieloną na 3 części jedną nawą i blaszanym dachem wyposażonym w trzy baniaste wieżyczki ze ślepymi latarniami i kutymi krzyżami. Architektem czyrneńskiej świątyni był niejaki Delavo - prawdopodobnie pochodzący z Francji - a budową kierował ówczesny paroch (proboszcz) Antoni Konstantynowicz.

W środku należy się spodziewać ciekawego, wiekowego i przyciągającego wzrok wyposażenia. Miłośnicy sztuki sakralnej nie powinni być zawiedzeni. Ikonostas z początku XX wieku prezentuje się równie okazale, co starsze dzieła tego typu w okolicy. W kościele Niepokalanego Serca NMP są też obrazy datowane na XVII-XVIII stulecie. Na ścianach wiszą m.in. rokokowy wizerunek św. Paraskiewy, barokowa scena Złożenia do Grobu czy ikona Opieki Bogurodzicy. Na szczególną uwagę zasługuje również XVII-wieczny ołtarz boczny, ozdobiony malowidłem przedstawiającym Matkę Boską z Dzieciątkiem.

Ciekawostką jest stojąca na zewnątrz kamienna dzwonnica parawanowa z trzema arkadami, dobudowana na przełomie XIX i XX w. Najstarszy zachowany instrument pochodzi z 1922 r. Dawna cerkiew św. Paraskiewy w Czyrnej została włączona do małopolskiego Szlaku Architektury Drewnianej.

Greckokatolicka świątynia przejęta w 1947 r. przez parafię rzymskokatolicką, prezentująca styl typowy dla łemkowskiego budownictwa sakralnego. Obiekt z lat 1893-94 znalazł się na małopolskim Szlaku Architektury Drewnianej. We wnętrzach dawnej cerkwi zachowały się wspaniałe dzieła sztuki, m.in. ikonostas (XX w.) i inne obrazy, pochodzące z XVII-XVIII wieku.